Bernhard Brim (Jákup Bernhard Joensen, 1915 - 1969)
Tá ið jarðarferð er í bygdini, kemur altíð nógv fólk at fylgja, og vanliga kemur tú tá á tal við fólk, ið tú annars ikki hittir so ofta á lívsleiðini. Undir skjøldrinum á Lærarahúsunum stóðu teir hetta kvøldið – brøðurnir, Eliesar og Bergur, synir Jákup Bernhard Niðri í Geil.
Prátið fall m.a. á pápan, Jákup Bernhard Joensen, sum er best kendur undir navninum Bernhard Brim. Eg fregnaðist eftir, um ikki okkurt hissini frá Gjógv mundi liggja eftir hann. Jú, tað gjørdi tað, og so fortaldu teir mær, at í 2015 var ein framsýning í Klaksvík í sambandi við, at tað vóru 100 ár, síðani Jákup Bernhard var føddur.
Hátíðarhaldið var skipað soleiðis hendan dagin, at tað var Hans Kristiansen, lærari, ið beyð fólki at vera vælkomin. Eisini greiddi hann frá tí, ið fór fram undir hátíðarhaldinum, og tað var eisini hann, ið endaði hátíðarhaldið við tøkk.
Her fáa vit byrjanina og endan á hátíðarløtuni 01.08.1971:
Tað var Niels Juel Arge, táverandi útvarpsstjóri, ið var við Gjógv hendan hátíðardagin og tók alt hátíðarhaldið upp á band, sum seinni varð sent í útvarpinum.
Óli Debes, vanliga nevndur Óli hjá Sofusi, var sóknarstýrisformaður, tá ið minnisvarðin var avdúkaður, og hann helt hesa røðu:
Sóknarstýrisins og bygdarinnar vegna kenni eg tað sum eina stóra gleði at frambera eina innarliga tøkk til tykkum øll, sum hóast tað ófýsna veðrið í morgun kortini ikki settust aftur, men fjølment leitaðu norður til tess at knýta samhugabond við okkum á hesi hávirðis- og minningarstund teirra, sum í lívsins dagliga verki og sleipi fyri sínum og sær, ongantíð skuldu koma at lenda aftur, haðani leiðin bar á morgunstundini.